-
1 słuch
Ⅰ m (G słuchu) 1. sgt (zmysł) hearing- mieć dobry/zły/przytępiony słuch to have good/bad/impaired hearing- mieć słaby słuch to be hard of hearing- stracić słuch to lose one’s hearing- wysilać a. wytężać słuch to strain one’s ears2. sgt Muz. ear for music- nie mam słuchu I have no ear for music, I’m tone-deaf3. zw. pl Myślis. ear Ⅱ słuchy plt pot. rumours- słuchy chodzą, że dostałeś awans rumour has it that you’ve been promoted- doszły (do) nas słuchy o twoich zaręczynach we’ve heard rumours about your engagement- □ słuch absolutny Muz. absolute pitch■ powiedzieć komuś kilka słów do słuchu to give sb a piece of one’s mind- od tamtej pory słuch po nim/niej zaginął he/she was never heard of after that- zamienić się w słuch to be all ears- grać/śpiewać ze słuchu to play/sing by ear* * *-u; mzamieniać się (zamienić się perf) w słuch — pot to be all ears
* * *mi1. (= słyszenie) hearing; mieć słaby słuch be hard of hearing; stracić słuch lose one's hearing ability; wytężyć słuch strain one's ears; zamieniam się w słuch I'm all ears; słuch po nim zaginął he disappeared without trace, he wasn't heard of any more; powiedzieć komuś do słuchu give sb a piece of one's mind; send sb off l. away with a flea in their ear; give sb an earful; w zasięgu/poza zasięgiem słuchu within/out of earshot.2. muz. pitch; słuch muzyczny a good ear for music; słuch absolutny absolute l. perfect pitch; grać ze słuchu play by ear; nie mieć słuchu have a bad ear for music.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuch
-
2 słuch
-
3 słuch
zamienić się pf w słuch ganz Ohr sein;słuch o nim zaginął man hört nichts mehr von ihm;chodzą słuchy, że … fam. es gibt Gerüchte, dass …;doszły mnie słuchy, że … fam. es ist mir zu Ohren gekommen, dass …; -
4 stra|cić
pf Ⅰ vt 1. (przestać mieć) to lose [posadę, ząb, przyjaciół]- stracić bliską osobę to lose sb close- stracić szacunek dla kogoś/czegoś to lose respect for sb/sth- stracić czyjś szacunek to lose sb’s respect- stracić słuch/głos/życie to lose one’s hearing/voice/life- stracić pamięć to lose one’s memory- stracić władzę w nogach/dużo krwi to lose the use of one’s legs/a lot of blood- stracić dobrą figurę to lose one’s figure- stracić kontakt z kimś to lose touch with sb- miejsce pracy straci 100 osób a hundred jobs will be lost- powieść wiele straciła w tłumaczeniu the novel lost a lot in translation- najwięcej stracą rolnicy the biggest losers will be farmers- partia straciła wiele głosów w wyborach the party suffered heavy losses in the election ⇒ tracić2. (zmarnować) to lose- stracić okazję/szansę to miss an opportunity/chance ⇒ tracić3. (wykonać wyrok śmierci) to execute- został skazany na śmierć i stracony he was sentenced to death and executed- został stracony na krześle elektrycznym he was executed by electric chairⅡ vi (stać się gorszym) to lose- okolica wiele straciła the place lost a lot (of its beauty/attraction)- stracił na humorze na wieść o wyniku his spirits sank when he heard the result ⇒ tracićⅢ stracić się przest. (zniknąć) to disappear into thin air, to become lost- stracić się w świecie to be lost to the world■ stracić orientację to lose orientation- stracić energię to run out of steam- stracić głowę to lose one’s head- stracić głowę dla kogoś to fall for sb, to fall head over heels for sb- stracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- stracić na wadze to lose weight- stracił pięć kilogramów he lost five kilos- stracić panowanie nad pojazdem to lose control of a vehicle- stracić panowanie nad sobą a. nad nerwami to lose one’s composure- stracić poczucie rzeczywistości to lose one’s grip on reality- stracić pokarm a. mleko to lose one’s milk- stracić rozum to lose one’s mind- stracić serce do kogoś/czegoś to be disillusioned with sb/sth- stracić się z oczu to lose sight of each other- stracić w czyichś oczach to go down in sb’s estimation- stracić wątek to lose the thread- niech stracę easy come, easy go!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stra|cić
-
5 Gehör
-
6 tra|cić
impf vt 1. (przestawać mieć) to lose także przen.- tracić majątek to lose a fortune- tracić łączność to lose contact- tracić głos to lose one’s voice- tracić władzę w nodze/ręce to lose the use of one’s leg/arm- tracić przytomność to lose consciousness- tracić oddech to get out of breath- tracić wzrok/słuch to lose one’s sight/hearing- tracić pamięć to lose one’s memory- tracić odwagę to lose courage- tracić nadzieję to lose a. abandon hope ⇒ stracić2. (marnować) to waste- tracić czas/okazję to waste time/an opportunity- tracić ciężko zarobione pieniądze to fritter away hard-earned money- tracić pieniądze na jakiejś transakcji to lose money in a transaction ⇒ stracić3. (zabijać) to execute- skazańców tracono przez powieszenie the condemned were executed by hanging ⇒ stracić4. (zrzucać) tracić liście to shed leaves- rośliny tracące liście na zimę deciduous plants■ tracić głowę to lose one’s head- tracić oczy to lose one’s sight- tracić wątek to lose the thread- tracić panowanie to snap, to lose one’s temper- tracić grunt pod nogami to lose one’s footing, to get out of one’s depth- tracić miarę to know no measure (w czymś in sth)- tracić ducha to lose one’s spirit- tracić na wartości to depreciate, to lose value- tracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- tracić głowę dla kogoś to fall head over heels in love with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tra|cić
-
7 przytęp|ić
pf — przytęp|iać impf Ⅰ vt 1. przen. (przytłumić) to dull [słuch, pamięć, umysł]- przytępić czyjś dowcip to blunt sb’s wit2. (stępić) to blunt [nóż, nożyczki] Ⅱ przytępić się — przytępiać się 1. (stracić ostrość) [nóż, nożyczki] to blunt, to become dull 2. przen. [umysł] to become dull; [wzrok, pamięć] to become impaired- na starość słuch mu się przytępił his hearing got worse with ageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przytęp|ić
-
8 przytępiać
przytępiać [pʃɨtɛmpjaʨ̑], przytępić [pʃɨtɛmpiʨ̑]
См. также в других словарях:
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego
słuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden ze zmysłów odbierający wrażenia dźwiękowe; zdolność słyszenia, słyszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić, odzyskać słuch. Badanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
ogłuchnąć — dk Vc, ogłuchnąćnę, ogłuchnąćniesz, ogłuchnąćnij, ogłuchł (ogłuchnąćnął), ogłuchnąćchła, ogłuchnąćchli, ogłuchłszy «stać się głuchym, przestać słyszeć, stracić słuch» Ogłuchnąć na jedno ucho. Ogłuchnąć na starość. Ogłuchnąć od huku … Słownik języka polskiego
pogłuchnąć — dk Vc, rzad. Va, pogłuchnąćną, pogłuchnąćchli, pogłuchnąćchłszy a. pogłuchnąćnąwszy «o wielu osobach: (kolejno) stracić słuch, stać się głuchym» Halo! Czyście pogłuchli?! Nie słyszycie dzwonka? … Słownik języka polskiego
przytępić — dk VIa, przytępićpię, przytępićpisz, przytępićtęp, przytępićpił, przytępićpiony przytępiać ndk I, przytępićam, przytępićasz, przytępićają, przytępićaj, przytępićał, przytępićany «pozbawić ostrości; trochę, częściowo stępić» Przytępić nóż, kosę.… … Słownik języka polskiego
przygłuchnąć — dk Vc, przygłuchnąćnę, przygłuchnąćniesz, przygłuchnąćnij, przygłuchnąćnął a. przygłuchnąćgłuchł, przygłuchnąćchła, przygłuchnąćchli, przygłuchnąćchłszy a. przygłuchnąćnąwszy «stać się trochę głuchym, stracić częściowo słuch» Przygłuchł na… … Słownik języka polskiego
